watchmen
Door: mireilleindia
Blijf op de hoogte en volg mireille
23 December 2011 | India, Poona
In India woont bijna iedereen - de midden tot hogere klasse- in een ‘society’.
Dit zijn appartementen complexen, afgeschermd met een groot hek en bewakers. Deze bewakers zijn niet alleen bedoeld om de veiligheid van de bewoners te garanderen, maar ook om de Indiase normen en waarden de bewaken.
Zelf woon ik ook in een society, met een Italiaans meisje. Zij woont al 3 jaar in India, heeft een vriend hier en ze werkt hard. Aangezien ik overdag op kantoor met niemand praat wil ik ‘s avonds graag de deur uit. Zij kijkt mij verwonderd aan als ik iedere avond het huis verlaat en pas tegen 1- 2 uur ‘ s nachts weer thuis kom. Het is benauwend, te wonen met iemand die je levensstijl niet snapt en enigszins afkeurt,
Als ik rond een uur of acht mijn flat verlaat zie ik de bewakers naar mij staren - met afkeuring en verbazing in hun ogen. Op straat roepen mannen ‘’he foreigner’’, ik houd mijn ogen neergeslagen en wikkel mezelf in een sjaal. Op het werk draag ik namelijk Kurta’s.; lange Indiase blousen, maar s’ avonds mijn westerse out-fit en make-up.
Bovendien draagt het feit dat ik iedere avond door andere mannen in andere auto’s thuis wordt gebracht bij aan mijn ‘’slettige’’ imago. Ik neem aan dat de bewakers en bewoners van mijn society denken dat ik een Russische hoer ben.Na een uur of elf is het echter voor een vrouw niet veilig alleen naar huis te gaan, je bent dus volledig afhankelijk van mannen met auto’s. Op die momenten mis ik mijn fiets en onafhankelijkheid.
Mijn voordeel als buitenlander is dat ik geen deel uitmaak van de samenleving. Behalve naar mij staren en roddelen kan niemand mij iets maken. Indiase meisjes worden echter thuisgehouden door ouders, want ze zijn moeilijk uit te huwelijken als ze een bepaald imago hebben. Mannen willen lol hebben met de schaars geklede vrije Indiase meiden, maar uiteindelijk trouwen ze een bescheiden maagd.
Voor meisjes zijn bewakers hier spionnen. En zelfs ik schaam me als ik laat thuis kom, lieg tegen mijn huisgenoot over de tijd en probeer stiekem binnen te snieken. Op men werk zeg ik dat ik moe ben omdat ik niet kon slapen.
De volgende dag mail ik mijn ouders tot in de kleinste details al mijn avonturen en ben intens blij met mijn Nederlandse vrijheid, ook al beperkt die zich tijdelijk tot het internet.
Dit zijn appartementen complexen, afgeschermd met een groot hek en bewakers. Deze bewakers zijn niet alleen bedoeld om de veiligheid van de bewoners te garanderen, maar ook om de Indiase normen en waarden de bewaken.
Zelf woon ik ook in een society, met een Italiaans meisje. Zij woont al 3 jaar in India, heeft een vriend hier en ze werkt hard. Aangezien ik overdag op kantoor met niemand praat wil ik ‘s avonds graag de deur uit. Zij kijkt mij verwonderd aan als ik iedere avond het huis verlaat en pas tegen 1- 2 uur ‘ s nachts weer thuis kom. Het is benauwend, te wonen met iemand die je levensstijl niet snapt en enigszins afkeurt,
Als ik rond een uur of acht mijn flat verlaat zie ik de bewakers naar mij staren - met afkeuring en verbazing in hun ogen. Op straat roepen mannen ‘’he foreigner’’, ik houd mijn ogen neergeslagen en wikkel mezelf in een sjaal. Op het werk draag ik namelijk Kurta’s.; lange Indiase blousen, maar s’ avonds mijn westerse out-fit en make-up.
Bovendien draagt het feit dat ik iedere avond door andere mannen in andere auto’s thuis wordt gebracht bij aan mijn ‘’slettige’’ imago. Ik neem aan dat de bewakers en bewoners van mijn society denken dat ik een Russische hoer ben.Na een uur of elf is het echter voor een vrouw niet veilig alleen naar huis te gaan, je bent dus volledig afhankelijk van mannen met auto’s. Op die momenten mis ik mijn fiets en onafhankelijkheid.
Mijn voordeel als buitenlander is dat ik geen deel uitmaak van de samenleving. Behalve naar mij staren en roddelen kan niemand mij iets maken. Indiase meisjes worden echter thuisgehouden door ouders, want ze zijn moeilijk uit te huwelijken als ze een bepaald imago hebben. Mannen willen lol hebben met de schaars geklede vrije Indiase meiden, maar uiteindelijk trouwen ze een bescheiden maagd.
Voor meisjes zijn bewakers hier spionnen. En zelfs ik schaam me als ik laat thuis kom, lieg tegen mijn huisgenoot over de tijd en probeer stiekem binnen te snieken. Op men werk zeg ik dat ik moe ben omdat ik niet kon slapen.
De volgende dag mail ik mijn ouders tot in de kleinste details al mijn avonturen en ben intens blij met mijn Nederlandse vrijheid, ook al beperkt die zich tijdelijk tot het internet.
-
23 December 2011 - 10:03
Sanne:
Weer een mooi geschreven verhaal!:) Ondanks het gemis, hoop ik dat je het nog naar je zin hebt in die totaal andere wereld... Liefs!! -
23 December 2011 - 19:11
Manma:
Wat doe je daar zegt Arn....
En ik denk waarom wil zij daar zijn terwijl ieder Indiase vrouw hier zou willen zijn .Wat dat betreft een goed deal maar waarom onze dochter en niet die van een ander? Dat is de vraag?
-
24 December 2011 - 13:01
Marthe:
kom naar mumbai!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
