gecensureerd

Dating an Indian,

Ongeveer heel mannelijk India wil met je daten..Blank, blond, groene ogen; alles wat de vrouwen hier niet hebben. Natuurlijk draagt het feit dat ik uit Amsterdam kom bij aan mijn niveau van interessant zijn. Dit alles maakt het lastig om ook maar enigszins te geloven dat een jongen je leuk vindt om wie je bent. Vinden ze mij leuk?! Of willen ze gewoon aan hun vrienden showen: kijk mij eens met een witzak...

In Delhi lijken de mannen iets arroganter en iets meer in de categorie ''player'' te vallen. Dit maakt hen voor ons aantrekkelijker: voor het eerst krijg je als westerse vrouw het idee een beetje je best te moeten doen om iemand te krijgen, en te behouden...Het blijft toch een spel, en als je bij voorbaat al weet wie de winnaar is...

Mensen ontmoeten gaat makkelijk, via via vraagt iedereen -mannen- je nummer en kan je elke dag uit als je zou willen. Zo ontmoette ik twee recentelijk afgestudeerde advocaten, die weten dat je een vrouw van drank moet voorzien om de zaken wat soepeler te laten verlopen...Dus, na 7 maanden als een non geleefd te hebben eindelijk maar eens gezoend..
Omdat de hospita eist dat ik om 23:00 thuis ben, heb ik een trein geboekt om 5 uur 's nachts, terwijl ik haar voorloog dat hij om 24.00 zou vertrekkken...
Dus na het zoenen werd ik naar de trein gebracht, toen de fluit voor vertrek klonk gaf ik kus op Swayam zijn wang..Hij keek me woedend aan: are you mad?! Oja dit is India en ik ben aangeschoten...


De hele week daarna gebeld en veel sms verkeer.Onze westerse onwetendheid en onervarenheid maakt het onmogelijk om te weten wat dit alles hier betekent. Ben je een scharrel, wil hij mij gewoon in bed krijgen om tegen zijn vrienden te kunnen zeggen: ik heb een Nederlandse chick gehad? Kan het zijn dat hij ineens niets meer laat horen? Of hebben we nu verkering? Geen flauw idee! Ik heb al zijn vrienden ontmoet, we lopen hand in hand, we bellen voor het slapen gaan. In Nederland is het dan dik aan! In Amsterdam heb je eerst wat ''toevallige'' ontmoeting in de kroeg, zoenen, na paar keer verlegen vragen om zijn/haar nummer..En dan quasi ongeintresseerd na 3 dagen smsen: he hoe issie? Zin in een biertje binnenkort? Waarop de ander standaard zegt de eerste paar dagen veel te druk te zijn...Kijk dat gedrag snap ik...maar dit?!

En hoe moet een blanke vrouw zich gedragen?Hard to get, zoals we dat in Nederland zouden doen? Oprotten hij belt mij maar, en zo niet, next?! Of hoor je hier als meisje een onderdanige, lieve, schattige rol te spelen en je vriendje/scharrel te aanbidden??Goed, die rol is sowieso niet weggelegd voor mij...Maar wellicht moet ik mij eenigszins aanpassen, of hij?!


Tijdens een ''date'' in een cafe of op straat kan niet gezoend worden je mag niets openbaar in India doen, behalve handen vasthouden..Maar zelfs dat vind ik vrij ongemakkelijk...Zo cliché, ik zie mensen denken: 'ah, ze denkt echt dat hij haar leuk vindt'...en iedereen kijkt toch al naar je....
Dus, na 3 uur hand vasthouden word je keurig op de metro gezet....

In clubs hoor je ook niet te zoenen, alleen in de hele foute. Zelfs in de hipste tent van Delhi, Taj palace bar, waar iedereen designer kleren draagt, vol in de make-up, mooi, rijk, beroemd is mag je slechts een kus op de wang geven..
Bij vrienden thuis is fysiek contact ook uit den boze. Alleen de bioscoop, afgelegen parken en hotelkamers blijven over...Absurd. Dat lokt toch juist misbruik en verkrachting uit?!
Ik neem aan dat veel meisjes hier meer met mannen doen dan ze eigenlijk zouden willen, omdat ze nu eenmaal geheim op verlaten plekken moeten afspreken...

Op de campus waar ik verblijf vond ik het erg om te ontdekken dat mensen zoveel tegen hun ouders liegen, maar je gaat vanzelf zulk gedrag vertonen...Niet tegen je ouders, maar tegen de hospita en kamergenoten...
Liegen over de trein, dat ik bij een vriendin slaap, wie ik aan de telefoon heb; net een kleuter van 29 jaar. Ik woon al fucking 10 jaar alleen, ben ongeveer getrouwd geweest, maar nu heb ik een soort ''relatie'' die je op de lagere school hebt. Schuifelen met twee meter ertussen...

Soms komt ineens een gevoel van wantrouwen bij mij op..Misschien speelt hij dit alles, werkt hij niet, is hij niet ziek, heeft hij nog twee Indiase flirts, of is ie gewoon met vrienden en heeft geen zin in mij?! Houdt hij mij aan het lijntje...Of is het omgedraaid? Ben ik alleen en eenzaam in Delhi, heb ik zin in aandacht en aanraking en gebruik ik hem? Ik weet niet eens of mensen wel scharrels hebben in india...Wel weet ik dat in Loni meisjes mannen gebruikten omdat ze bijvoorbeeld een auto of geld hadden; zodat die meisjes ook eens ergens heen konden....

Ik vraag me al drie weken af of over een maand gebleken is dat hij mij gebruikt heeft en ook Indiase mannen eikels zijn, of dat ik een knaapje met een gebroken hart achterlaat....