Een meisje? Aborteren!

Dit bordje trof ik aan in een Indiaas ziekenhuis

Prenatal determination of sex of the foetus is an offence, punishable under law. Violation of the law could lead to 5 years imprisonment. Patients should refrain from asking about the sex of the foetus.


Wij willen het geslacht van onze kinderen weten, zodat we de babykamer alvast lichtroze of babyblauw kunnen verven. In India is het een kwestie van leven of dood. Op dit moment zijn de verhoudingen tussen het aantal mannen en vrouwen dat wordt geboren verstoord, per 1000 jongens worden er 933 meisjes geboren, in de steden zelfs maar 900. The place to be dus voor wanhopige vrouwen!

In India zijn dochters ongewenst. Zij kosten geld en leveren niets op. Na het huwelijk verhuizen ze naar het gezin van de schoonfamilie. Aangezien de schoonouders nu voor haar moeten zorgen, betaalt de familie van de bruid een fors bedrag, de dowry. Veel Indiërs hebben hoogoplopende schulden om het huwelijk van hun dochter te financieren. Een andere reden om een zoon te willen is dat alleen zij het vuur tijdens de crematie van hun ouders aan mogen steken.

Je zou denken dat dit alleen een probleem is onder laag-opgeleide mensen, of op het platteland, waar de opvattingen conservatiever zijn. Maar nee, juist hoog-opgeleiden, en mensen met geld hebben toegang tot illegale mogelijkheden voor abortus. Zij kunnen zich een echo veroorloven, een doktor omkopen en hem of haar zo ver krijgen een abortus uit te voeren. Bovendien: rijken hebben wat te verliezen en van een kale kip kun je niet plukken (vrij letterlijk op het Indiase platteland). En om nu je geld te verliezen aan je schoonfamilie; dat gaat te ver.

De armen hebben dus geen toegang tot gynaecologen, kraamzorg, laat staan echo’s. Zij bevallen thuis, in een hutje, niemand die hen helpt.. Wat leidt tot een van de hoogste percentages moedersterfte in de wereld. Weer de vrouwen dus, die bij - en soms in - bosjes bezwijken.