moderniteit versus traditie

De jonge stedelijke generatie staat met een been in het ''vrije en moderne'' Westen en met het andere been in een traditioneel en conservatief India. Beide cuturelen hebben hun eigen -tegenstrijdige- normen en waarden die de huidige jonge generatie in de war brengen...

Aan de ene kant wordt er van hen verwacht dat ze het meisje van hun families keuze trouwen, een goede baan krijgen, hun ouders onderhouden, zich netjes kleden, niet roken, niet drinken, geen seks voor het huwelijk hebben, en zich voorbereiden op een braaf; burgerlijk leven. Aan de andere kant zijn wij – de westerse toerist- volop aanwezig in India. We lopen rond in mouwloze shirts, met onze vriendjes, drinken en roken, klooien een beetje aan qua studie en hebben overduidelijk veel minder druk van onze ouders op de invulling van de toekomst. Een leven wat velen aanbidden.

Behalve de fysieke aanwezigheid van het Westen, geeft de media een misleidend beeld af. MTV met blonde sloeries, die schaars gekleed over seks zingen. Films waarin westerse vrouwen scharrels hebben, vrij zijn, dronken en mannen iedere week met een ander in bed liggen. Dit is natuurlijk wat moeilijk te verwerken voor de seksueel gefrustreerde Indiase mind. Maar een ding is duidelijk; het leven van blanke mannen is hemels!

Jongeren idealiseren ''ons'' leven, gaan ook drinken en roken, zijn vrijer met het andere geslacht en praten in een soort cool amerikaans accent. Mijn Indiase vrienden beantwoorden hun telefoon standaard met: ''Whatss up?!'' en noemen iedereen ''Dude''. Achter deze coole houding schuilt echter nog steeds een beschermde Indiase twintiger. Moeders bellen iedere dag om te checken of hun kroost wel een keurig leven lijdt. De jongeren kunnen niet vertelen dat ze uitgaan, een vriendin hebben, roken en een tentamen niet hebben gehaald. Liegen is dus een van de beste kwaliteiten hier.

Het imago van de vrijheid van het westen is echter vertekend. Vooral hun beeld van de blonde vrouw is schrikbarend. Ik vergis me keer op keer. In mijn expat bubble heb ik blote schouder, drink ik, raak ik mannen soms aan als ik praat, bel ik mannen op voor een drankje en praat ik soms over seks of gerelateerde onderwerpen. Wanneer per ongeluk wat ''moderne'' Indiers de expat bubble binnen dringen, gedraag ik me alsof zij westers zijn. Dit kunnen de mannetjes vaak niet aan, ze lezen de signalen totaal verkeerd af, en nemen direct aan dat ze je kunnen aanraken. Ze behandelen ons westerlingen totaal niet zoals een Indiase vrouw. Ook al worden de Indiase vrouwen ook steeds schaarser gekleed en zijn mischien wel meer sloeries dan ''wij''.

De tegenstrijdige cuturen die de Indiase jeugd wil verenigen is een moeilijke opgave: hun ouders blij maken, een goede baan, een goede vrouw, maar de druk van vrienden om te drinken, meisjes te gebruiken en te feesten staat hier haaks op. Ik ben benieuwd wat de invloed is van deze contrasterende verwachtingen op de nieuwe generatie; de mensen die Indiaas economie moeten gaan dragen.