Research? We want food!
Blijf op de hoogte en volg mireille
08 Februari 2013 | Bangladesh, Dhaka
Op het platteland van Bangladesh doe ik onderzoek naar early marriage. De meeste meisjes worden rond hun twaalfde uitgehuwelijkt aan – met mazzel- slechts tien jaar oudere mannen. Hun ouders moeten jaren lang kromliggen om de dowry – de bruidsschat- te betalen. Als het geld niet binnen de afgesproken tijd bij de schoonfamilie terecht komt slaan ze hun schoondochter in elkaar. Het is ook niet ongewoon dat een nieuwe bruid een einde aan haar leven maakt, om zichzelf en haar familie uit deze benarde situatie te redden.
Vandaag interviewde ik een groep vrouwen die helemaal niets hebben, geen land, een hutje, geen geld, en geen eten. Hun mannen werken voor 50-60 cent per dag op het land van rijke boeren. Gisteren was ik al even bij hen geweest en besloot vandaag nog wat langer met deze armsten van de armsten te praten. Helaas vroegen zij continu om geld. Mijn vertaalster legde hen herhaaldelijk uit dat ik hier onderzoek kwam doen om in mijn land te kunnen vertellen wat vrouwen in Bangladesh moeten doorstaan.
So, people in your country will give us money then, right?
Waarop ik hen eerlijk zei dat ik dacht van niet.
But then why not sister? You people have so much money? Veertig hongerige blikken keken mij vragend aan. Ik had geen antwoord.
We only talk with you because we think you give us Taka, why would we waste our time if you don’t provide us with anything? Ik legde uit dat ik vrijwillig werk en dus geen geld heb om zomaar aan hen te geven.
But you got glasses, a notebook and a pen, so you do have money! Without that you would not be able to have all these things, concludeerde een van de vrouwen. Ok, gaf ik toe, ik had geld, maar nu niet meer.
Tot nu toe waren alle mensen erg lief geweest en alleen maar blij om met een witte te praten. Maar deze allerarmste mensen sterven van de honger en willen alleen maar geld. En een leuk gesprek vult geen maag. Verward dropen mijn vertaalster en ik af.
Vandaag interviewde ik een groep vrouwen die helemaal niets hebben, geen land, een hutje, geen geld, en geen eten. Hun mannen werken voor 50-60 cent per dag op het land van rijke boeren. Gisteren was ik al even bij hen geweest en besloot vandaag nog wat langer met deze armsten van de armsten te praten. Helaas vroegen zij continu om geld. Mijn vertaalster legde hen herhaaldelijk uit dat ik hier onderzoek kwam doen om in mijn land te kunnen vertellen wat vrouwen in Bangladesh moeten doorstaan.
So, people in your country will give us money then, right?
Waarop ik hen eerlijk zei dat ik dacht van niet.
But then why not sister? You people have so much money? Veertig hongerige blikken keken mij vragend aan. Ik had geen antwoord.
We only talk with you because we think you give us Taka, why would we waste our time if you don’t provide us with anything? Ik legde uit dat ik vrijwillig werk en dus geen geld heb om zomaar aan hen te geven.
But you got glasses, a notebook and a pen, so you do have money! Without that you would not be able to have all these things, concludeerde een van de vrouwen. Ok, gaf ik toe, ik had geld, maar nu niet meer.
Tot nu toe waren alle mensen erg lief geweest en alleen maar blij om met een witte te praten. Maar deze allerarmste mensen sterven van de honger en willen alleen maar geld. En een leuk gesprek vult geen maag. Verward dropen mijn vertaalster en ik af.
-
08 Februari 2013 - 18:56
Mama:
Je had ze toch wel iets kunnen geven, anders had je het van mij wel terug gehad! -
09 Februari 2013 - 02:58
Mireille Vos:
en dan? -
11 Februari 2013 - 04:51
Lea:
Hoi Mireille,
Dit stukje komt uit het boek van Eckhart Tolle ; Een nieuwe aarde. De uitdaging van deze tijd.
.... "Het begin van de bevrijding van het pijnlichaam ligt allereerst in het besef dat je een pijnlichaam hebt. Dan, belangrijker, in je vermogen tegenwoordig genoeg, alert genoeg, te blijven om het pijnlichaam in jezelf op te merken als een zware instroom van negatieve emoties wanneer het actief wordt. Als het herkend wordt, kan het zich niet meer voor jou uitgeven en door jou leven en zich vernieuwen.
Je bewuste Tegenwoordigheid doorbreekt de identificatie met het pijnlichaam. Als je je er niet mee identificeert, kan het pijnlichaam geen macht meer uitoefenen over je denken en kan het zich dus niet meer voeden met je gedachten. Het pijnlichaam lost in de meeste gevallen niet onmiddellijk op, maar als je de verbinding ervan met je denken hebt doorgesneden, begint het pijnlichaam energie te verliezen.
Je denken wordt niet meer verduisterd door je emoties; je huidige waarneming wordt niet meer verwrongen door het verleden. De energie die gevangen zat in het pijnlichaam verandert dan haar trillingsfrequentie en wordt omgezet in Tegenwoordigheid. Op die manier wordt het pijnlichaam brandstof voor bewustzijn. Dat verklaart dat veel van de meest wijze en verlichte mannen en vrouwen op onze planeet ooit een zwaar pijnlichaam hadden".....
____
Buiten ligt er nog wat sneeuw en binnen bloeien de krokussen al. Het is carnaval. De innerlijke en uiterlijke schoonmaak kan weer beginnen. Binnenkort weer tijd voor brandnetelsoep.
De research naar early marriages heeft me wel aan het denken gezet en hongerige vrouwen met ruilhandelsgeest ook. Info for Taka. Eigenlijk een variant op, time is money.
Het roept van alles bij me op, maar merk, dat ik eigenlijk alleen maar vicieuze cirkels wil ontwarren en dan nog alleen, al denkend. Nogal mager, maar het houdt me wel wakker en het roept zeer veel vragen op.
Eigenlijk voel ik een drang om te geven, maar in Zambia ligt ook nog een betonnen speelplein, terwijl ik eigenlijk het lesgeld voor een wees gaf. En ik hou vooral niet, van beton. En naïef, ben ik misschien nog steeds. Ik geef dus maar eens een reactie.
Enkele van die opgeroepen vragen :
Waarom betalen die rijke boeren niet meer aan hun arbeiders? Greedy?
Waarom eisen die arbeiders geen hoger loon? Needy?
Waarom werken de vrouwen ook niet op het land?
Moeten die meisjes niet verplicht naar school i.p.v. huishoudhulp te spelen?
Nu de dowry wettelijk verboden is, wordt dat geld dan nu gebruikt voor de opleiding van de dochters?
Wat zouden die, nog relatief jonge weduwen, voor taak hebben, na de dood van hun oudere man?
Worden er ook jonge knapen uitgehuwelijkt aan rijke weduwen? Grapje.
Welke invloed heeft godsdienst, met zijn gebruiken, hier mee te maken?
Wie of wat is eigenlijk de drijvende kracht achter dat uithuwelijken met dowry en hoe is het ontstaan en waarom in gebruik genomen en wie of wat bestendigt dit nu nog steeds?
Hoe gelukkig zijn de kinderen, vrouwen en mannen in zo'n setting. Welke vorm van humor fleurt hun leven op?
Het kan toch niet zijn dat je die research alleen doet om wat info te vergaren? Er wordt toch ook wel iets mee gedaan dat hen daar ten goede komt? Of zijn je vragen bewust makend?
En zo kan ik nog even doorgaan.
In de fleur van je leven, zoveel ervaren en willen delen, Mazzeltof!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
